Bell: De sheriff van Calgary, de sheriff van Alberta sprak vanuit de straten van het centrum

Artikel inhoud

Te weinig mensen willen de waarheid weten.

Artikel inhoud

Wat er in het centrum van Calgary gebeurt, is geen Disneyland of suiker en specerijen en al die leuke dingen.

Artikel inhoud

Het is geen feelgood-script waarin het goede het kwade bestrijdt en de slechteriken altijd krijgen wat hen te wachten staat in het Land of Happy Endings.

Wat je ziet als je naar beneden komt en je ogen opent, is niet te vinden in een blitse toerismeadvertentie of in een achterbakse toespraak van een goedbetaalde spreekbuis die burgers probeert te laten geloven dat de groten weten wat ze doen.

Wie de laatste column van deze krabbel heeft bekeken, weet wat er aan de hand is.

Ja, de nachtdienst is voorbij voor deze burger die een glimp opvangt van de episodes van chaos in Calgary’s kern voordat hij zich terug haast naar een warm bed en iets dat een beetje dichter bij het normale ligt.

Iets dat niet zo dicht bij de afranselingen en de steekpartijen en de bloedige krantenkoppen en de bedreigingen en de angst en de onvoorspelbaarheid en de drugs en de regelrechte wanhoop staat die je elke dag in sommige hoeken van het centrum van deze stad kunt vinden.

Artikel inhoud

Artikel inhoud

Voor degenen die proberen te voorkomen dat er slechte dingen gebeuren en ingrijpen als ze dat doen, is het een andere dag.

Maar wie wil het verhaal horen van degenen die naar plaatsen lopen waar we kunnen weglopen?

“Ik denk niet dat ze enig begrip hebben van sommige dingen die politieagenten in deze stad zien en ik denk niet dat ze enig begrip willen hebben”, zegt Calgary Police Service Sgt. Mike Anderson, van veel mensen tegenwoordig.

Waarom niet? Waarom zou u de werkelijkheid niet recht in de ogen kijken, ook al is het verre van een perfect portret?

“Omdat het grafisch is en moeilijk. Ze willen niet betrokken zijn bij sommige van de grove dingen die we tegenkomen. Veel van onze burgers zijn erg blij om naar huis te gaan, comfortabel te slapen en gewoon te weten dat er voor gezorgd wordt.”

Artikel inhoud

Sommigen ontkennen zelfs de rapporten die uit de binnenstad komen. Ze kunnen beweren dat de situatie buiten proportie wordt opgeblazen.

“Ik zou ze eigenlijk willen aanmoedigen om met iemand te praten die echt in de stad woont of in de stad werkt. Wat er nu wordt gerapporteerd, klopt. Over het algemeen hebben we non-stop te maken met negativiteit. Het is hier zo druk voor ons, ‘ zegt Anderson.

Dan zijn er de ontkenningsactivisten.

Artikel inhoud

Hun hemelse recept waarbij we minder politie nodig hebben en meer groepsknuffels, de schoten in die ideologische oorlog afgevuurd vanuit de veiligheid van een computertoetsenbord, heeft een vieze smaak in onze mond achtergelaten.

“Gelukkig is de waanzin van twee jaar geleden, toen het ging om het oplichten van ons, weggeëbd”, zegt Anderson.

Mensen praten over het aanpakken van de grondoorzaken van deze chaos en Anderson heeft daar geen probleem mee zolang het hier en nu wordt verzorgd.

“We moeten de grondoorzaken aanpakken, maar dit is een langetermijndoelstelling en op dit moment hebben we te maken met de gevolgen van wat er gebeurt en als we het over jaren hebben om de grondoorzaken op te lossen, hebben we een antwoord nodig voor de gevolgen waar we nu mee te maken hebben.”

MEMO AAN CALGARY COP BRASS: Anderson moet worden geprezen voor het eerlijk beantwoorden van vragen en het overlaten van het hanteren van de stick aan de hockeyspelers.

Artikel inhoud

De agent van Calgary zegt dat de politie kritiek kan verdragen tot het overdreven wordt.

“We vinden het prima als je vraagt ​​hoe we dingen doen of wat we doen. Dat accepteren we. Het hoort bij het werk. Het is wat het is. Maar sommige van deze aanvallen zijn bijna persoonlijk geworden. We doen niet mee om pijn te doen.” mensen of slechte dingen doen.

“Als onze leden hun best doen om mensen en leden van de media en gekozen functionarissen te helpen kleinerende opmerkingen te maken, is dat ongelooflijk moeilijk voor het moreel en het doet mensen zich afvragen waarom ze dit werk willen doen.”

De politie wil geen politiek voetbal zijn. Er wordt tegen een voetbal getrapt.

“Het irriteert mij niet zoveel als mijn vrouw. Ze steunt mij en zij steunt ons en ze ziet dat ons beroep de hele tijd in de media wordt geschopt.”

Artikel inhoud

Toch blijft de sergeant van de stadspolitie ervan overtuigd dat we bijna allemaal achter de blauwe staan.

Dat wil zeggen, met uitzondering van een zeer vocale en zeer kleine minderheid “die veel luchttijd lijken te krijgen en veel zuurstof opnemen”.

Tijd om weg te gaan.

Je hebt het gevoel dat deze baan in de binnenstad snel oud zou worden, maar elke dag trekken mensen het uniform aan en gaan ze aan het werk.

Waarnemend sergeant. Eric LeGreeley is bij de sheriffs van Alberta.

Tot voor kort werkte hij bij de rechtbanken.

Nu worden sheriffs gekoppeld aan stadsagenten om door de straten te patrouilleren.

“Dit is absoluut een eye-opener”, zegt LeGreeley.

Hij klinkt echt vastbesloten om aan deze frontlinies te staan ​​in plaats van binnen de vier muren van het gerechtsgebouw getuige te zijn van de draaideur van criminelen.

Zou de sheriff nog wat langer op straat willen blijven?

Hij antwoordt snel. Ja.

“Je voelt echt dat je iets aan het doen bent als je hier aan het sporten bent.”

rbel@postmedia.com