[ad_1]
Gepubliceerd op: Gewijzigd:
Valdivia (Chili) (AFP) – In een bos in het zuiden van Chili staat een gigantische boom al duizenden jaren en is op weg om erkend te worden als de oudste ter wereld.
Bekend als de ‘overgrootvader’, wordt aangenomen dat de stam van deze boom met een diameter van vier meter (13ft) en een hoogte van 28 meter wetenschappelijke informatie bevat die licht kan werpen op hoe de planeet zich heeft aangepast aan de klimaatverandering.
Het wordt verondersteld meer dan 5000 jaar oud te zijn en zal Methuselah, een 4850 jaar oude Great Basin bristlecone-den gevonden in Californië in de Verenigde Staten, vervangen als de oudste boom ter wereld.
“Hij is een overlever, er zijn geen anderen die de kans hebben gehad om zo lang te leven”, zegt Antonio Lara, een onderzoeker aan de Austral University en het Chileense Centrum voor Klimaatwetenschap en Veerkracht, die deel uitmaakt van het team dat de leeftijd meet. van de boom.
De overgrootvader bevindt zich aan de rand van een ravijn in een bos in de zuidelijke regio Los Rios, 800 kilometer ten zuiden van de hoofdstad Santiago.
Het is een Fitzroya cupressoides, een soort cipres die endemisch is in het zuiden van het continent.
Toeristen liepen de afgelopen jaren een uur door het bos om op de foto te gaan naast de nieuwe ‘oudste boom ter wereld’.
Vanwege zijn groeiende bekendheid moest de National Forest Agency het aantal parkwachters vergroten en de toegang beperken om de overgrootvader te beschermen.
De exacte locatie van Methusalah wordt daarentegen geheim gehouden.
Ook bekend als de Patagonische cipres, het is de hoogste boomsoort in Zuid-Amerika.
Hij leeft naast andere boomsoorten, zoals de coygue, pruimenpijnboom en tepa, Darwins kikkers, hagedissen en vogels zoals de chucao tapaculo en de Chileense valk.
Eeuwenlang werd de dikke stam gekapt om huizen en schepen te bouwen, en in de 19e en 20e eeuw werd er zwaar gekapt.
Enthousiasme in de wetenschappelijke gemeenschap
Parkwachter Anibal Henriquez ontdekte de boom tijdens een patrouille in het bos in 1972. Hij stierf 16 jaar later aan een hartaanval terwijl hij te paard in hetzelfde bos patrouilleerde.
“Hij wilde niet dat mensen en toeristen wisten (waar het was) omdat hij wist dat het erg waardevol was”, zei zijn dochter Nancy Henriquez, zelf een parkwachter.
Henrique’s neef, Jonathan Barichivich, groeide op met spelen tussen de Fitzroya en is nu een van de wetenschappers die de soort bestuderen.
In 2020 slaagden Barichivich en Lara erin om een monster uit de overgrootvader te halen met behulp van de langste handmatige boor die er bestaat, maar ze bereikten het centrum niet.
Ze schatten hun monster op 2400 jaar oud en gebruikten een voorspellend model om de totale leeftijd van de boom te berekenen.
Barichivitch zei: “80% van de mogelijke trajecten laten zien dat de boom 5000 jaar oud is.”
Binnenkort hoopt hij de resultaten te publiceren.
De studie heeft voor opwinding gezorgd binnen de wetenschappelijke gemeenschap, aangezien dendrochronologie – de methode om boomringen te dateren op het moment van hun vorming – minder nauwkeurig is bij het omgaan met oudere bomen, omdat veel bomen een rotte kern hebben.
“Symbolen van verzet”
Het is niet alleen een wedstrijd om in de recordboeken te komen, want de overgrootvader is een bron van waardevolle informatie.
“Er zijn veel andere redenen die waarde en betekenis geven aan deze boom en de noodzaak om hem te beschermen,” zei Lara.
Er zijn maar heel weinig duizendjarige bomen op de planeet.
“Oude bomen hebben heel speciale genen en geschiedenis omdat ze symbolen zijn van verzet en aanpassing. Het zijn de beste atleten van de natuur”, zei Barichivich.
“Ze zijn als een open boek en wij zijn als de lezers die elk van hun ringen lezen”, zegt Carmen Gloria Rodriguez, assistent-onderzoeker in het laboratorium voor dendrochronologie en global change aan de Austral University.
Deze pagina’s tonen droge en regenachtige jaren, afhankelijk van de breedte van de ringen.
In deze ringen worden ook branden en aardbevingen geregistreerd, zoals de krachtigste aardbeving in de geschiedenis die deze regio in 1960 trof.
De overgrootvader wordt ook beschouwd als een tijdcapsule die een kijkje in het verleden kan bieden.
“Als deze bomen verdwijnen, zal ook een belangrijke sleutel tot hoe het leven zich aanpast aan veranderingen op de planeet verdwijnen”, zei Barichivich.
© 2023 AFP
[ad_2]