[ad_1]
Het begon met het trillen van zijn hand.
Shirley Jager begon ongeveer 15 jaar geleden de tremor op te merken en ze besloot haar huisarts te raadplegen om erachter te komen waarom. Hij vertelde haar dat ze de ziekte van Parkinson had.
“Het is heel moeilijk voor mensen om te begrijpen. Soms denken ze dat je dronken bent en soms denken ze dat je onhandig bent,” zei ze.
Ze begon medicijnen te nemen voor de ziekte, maar ze wist dat ze meer activiteiten wilde vinden om zichzelf mee bezig te houden.
Op 79-jarige leeftijd vond ze het Grizzly Strides-boksprogramma bij Grizzly Boxing and Fitness in het noordoosten van Calgary. Het programma is specifiek afgestemd op mensen met de ziekte van Parkinson, waardoor ze hun evenwicht kunnen ontwikkelen, hun reactietijd kunnen vergroten en kunnen communiceren met andere Calgarianen die met de ziekte leven.
Zes jaar later zegt Jager dat het programma een reddingslijn is.
“Als ik hier niet kan komen, worden de Parkinson’s erger. Je trilt meer … je wordt gewoon traag, zakt in elkaar en het is alsof je verward rondloopt,” zei ze.
De ziekte van Parkinson is een neurodegeneratieve ziekte. Meestal veroorzaakt het tremoren, evenwichtsproblemen en langzaam, stijf lopen – gelei, zoals sommigen het noemen. Volgens Parkinson Canada leven ongeveer 100.000 Canadezen met de ziekte van Parkinson, en dat aantal groeit.
Er moet nog meer onderzoek worden gedaan naar de oorzaken van de ziekte, zegt Karen Lee, CEO van Parkinson Canada.
Veroudering is een duidelijke risicofactor. Ook bestuderen ze de impact van genen, pesticiden en andere omgevingsfactoren.
Voorlopig is er geen meisje.
“Er zijn veel medicijnen en behandelingen om de symptomen die mensen kunnen hebben van de ziekte van Parkinson te minimaliseren. Het stopt de progressie van de ziekte niet,” zei Lee.
“[What’s] echt belangrijk is hoe leef je een bevredigend leven? En ik denk dat oefenprogramma’s, welzijn, daar een groot deel van uitmaken.”
Don Mallory, 54, begon symptomen van de ziekte van Parkinson te ervaren toen hij begin dertig was. Het duurde een tijdje voor een diagnose, zei hij, omdat hij zo jong was en er geen test is om een definitieve bevestiging te geven.
Hij zit nu ongeveer vijf jaar in het Grizzly-programma en schrijft zijn gezondheid en mobiliteit toe aan zijn passie voor lichaamsbeweging.
“Mensen die geen parkinson hebben, houden geen rekening met de inspanning die het kost om bijvoorbeeld te lopen”, zei hij.
“Het gaat erom je levensstijl zo lang mogelijk op het niveau te houden dat je wilt, en het is gewoon een andere manier om het te doen.”
grizzly stappen
In de bokszaal voeren deelnemers een reeks oefeningen uit.
Ze slaan lichte cirkels met hun bokshandschoenen, duiken onder kabels door en werken aan hun voetenwerk en sparring. Tegelijkertijd worden ze afgeleid door cognitieve uitdagingen, die het echte leven simuleren.
Het is een programma dat sportschooleigenaar Darcy Irwin in 2016 heeft ontwikkeld om de levenskwaliteit van mensen met de ziekte te verbeteren.
“Een van de dingen die we doen, is ons concentreren op balans en mobiliteit, die we uit de bokssport halen”, zei ze.
“Als je Parkinson hebt, kan het evenwicht in de loop van de tijd worden uitgedaagd, en een val is in dit geval de ultieme vijand. Daarom werken we voortdurend samen met studenten om hen te helpen omgaan met de tegenspoed die hen te wachten staat.”
Jager merkte meteen een verschil in zijn capaciteiten. Toen ze zes jaar geleden de sportschool vond, stelde een van de instructeurs haar voor om te gaan springen. Ze trainde thuis en in de sportschool, en al snel had ze het door. Uiteindelijk stapte ze zonder slag of stoot over op boksen.
“De bokshouding helpt je ook in een buitenomgeving, de manier waarop je jezelf vasthoudt, maakt het niet zo gemakkelijk voor mensen om tegen je op te botsen en je neer te slaan”, zei ze.
Mallory zegt dat hij het op prijs stelt om te kunnen trainen met andere mensen met de ziekte van Parkinson.
“Dus het is een goed sociaal evenement om te proberen iemand te bereiken die in hetzelfde schuitje zit als jij, zelfs als de ziekte iedereen anders treft”, zei hij.
“Het is echt net een grote familie.”
Maar boksen is slechts een van de manieren waarop hij en Jager de ziekte bestrijden.
ambulant
Na een les gaat Mallory zitten om een spalk met een kleine sensor om haar knie te binden. Hij maakt verbinding met een app genaamd Ambulosono, die muziek afspeelt wanneer hij begint te lopen.
Voor hem is het rock uit de jaren 80, zoals Journey of Def Leppard.
Wanneer zijn bewegingen of passen te zwak worden – een symptoom van de ziekte van Parkinson – valt de muziek uit. Hij zal grotere maatregelen moeten nemen om het weer te laten beginnen.
De persoon achter het project is Dr. Bin Hu, professor aan de afdeling Klinische Neurowetenschappen aan de Universiteit van Calgary. Hij is gespecialiseerd in onderzoek naar de ziekte van Parkinson.
Hoewel medicijnen en hersenstimulatie nuttig zijn, zegt hij dat een van de meest veelbelovende behandelingsgebieden voor de ziekte rehabilitatie en lichaamsbeweging is.
Hij en zijn team onderzoeken hoe een combinatie van lichaamsbeweging en muziektherapie deelnemers aanmoedigt om hun paslengte of looppatroon te vergroten.
“Als je stappen te klein zijn, herinnert het je eraan. Je verhoogt het, en je doet het keer op keer, en je gang wordt automatisch groter… geleidelijk vormt het een gewoonte,” zei hij. .
Muziek is ook bemoedigend, zegt hij, omdat het beloningsroutes in de hersenen activeert.
De studie loopt al meer dan een decennium, met meer dan 4.000 deelnemers over de hele wereld.
Grizzly Boxing werkte vorig jaar samen met de universiteit en hielp deelnemers de app in de sportschool te gebruiken.
“We hebben hoe dan ook anekdotisch bewijs gezien dat het die persoon kan helpen om te ontdooien … Ze zijn in staat om de volgende stap te zetten, hun normale momentum terug te krijgen,” zei Irwin.
Mallory nam iets meer dan een maand deel aan het onderzoek.
“Zelfs als het mij niet specifiek helpt, als het andere mensen met de ziekte van Parkinson kan helpen, dan is het zeker de moeite waard,” zei hij.
Ook Jager gebruikt de app.
In de sportschool staat ze tegen een muur en oefent ze een knielende wandeling. Als ze haar benen niet hoog genoeg optilt, stopt haar muziek – bij voorkeur accordeon-polka-songs.
“Beweging is de sleutel. Hoe meer je vertraagt, hoe meer je achterblijft”, zei ze.
[ad_2]