[ad_1]
Afgelopen week verraste de CEO en oprichter van BuzzFeed, Jonah Peretti, het internet door de sluiting van aan te kondigen BuzzFeed-nieuws. In een memo aan het personeel gaf Peretti de schuld aan “een pandemie, een afnemende SPAC [special purpose acquisition company] markt die minder kapitaal opleverde, een technologische recessie, een moeilijke economie”, enz., terwijl ze zwakjes de eigen verantwoordelijkheid voor de catastrofe erkende (“Ik had deze veranderingen beter kunnen aanpakken”). Er kan echter worden aangenomen dat de beslissing maak uw bedrijf openbaar door een ongelukkige SPAC rust vierkant op Peretti’s schouders. (SPAC’s, een riskant alternatief voor IPO’s, geven investeerders de mogelijkheid, maar niet de verplichting, om aandelen te kopen van een nieuw opgerichte beursgenoteerde onderneming.) De uiteindelijke verkoop werd pas afgerond $ 16,2 miljoen van een aandelenaanbieding van $ 288 miljoen, en het aandeel is gestaag gedaald en heeft meer dan 90% van zijn waarde verloren sinds het bedrijf in december 2021 naar de beurs ging.
Peretti’s duizelingwekkende val volgt op een al even bliksemsnelle opkomst. de oude De Huffingtonpost De mede-oprichter startte BuzzFeed in 2006 als een zijproject gericht op het identificeren en delen van virale webinhoud. Na verkoop van De Huffingtonpost naar AOL voor $ 315 miljoen in 2011, huurde Peretti de spraakmakende politieke blogger Ben Smith in als redacteur van de nieuwe BuzzFeed-nieuws, waarop de scheppen begonnen te stromen. In 2012, met zo’n $ 15,5 miljoen aan nieuw durfkapitaal, Peretti zong,
Nu sites als Facebook en Twitter volwassen worden, is dit het moment om een toonaangevend bedrijf op te bouwen voor een wereld waarin inhoud wordt verspreid via delen en sociale media in plaats van gedrukte en uitgezonden overbruggingskanalen. Waarom zouden we geen deel uitmaken van de bedrijven die aan deze toekomst bouwen? Deze geweldige kans is de reden waarom we ons richten op het bouwen van een duurzaam, onafhankelijk en zelfvoorzienend bedrijf. Niemand heeft een echte uitgeverij gebouwd voor het sociale tijdperk en wij hebben een goede kans om degenen te zijn die dat wel doen.
Grandioze ambities, maar tegen die tijd was BuzzFeed een populaire bestemming geworden voor losse lezers, serieuze lezers en iedereen daartussenin, met comScore-statistieken van 10,8 miljoen unieke bezoekers per maand. In een New York Times column, de overleden mediacriticus David Carr beschreef de site als “een mengeling van komisch en consequentieel” – wat, hoewel niet verkeerd, een monumentale verschuiving in publieke ideeën over media, informatie en vertrouwen onderschatte.
Gedurende de periode die Peretti ‘het sociale tijdperk’ noemde, kreeg een vriendelijke en inclusieve geest, gesmeed in de vulkanische opkomst van bloggen, vorm in de online journalistiek. Het resultaat was een bedwelmend brouwsel van nieuws en waanzin, gebracht op een zelfverzekerde, energieke toon: nieuwe esthetiek, nieuwe onderzoekende stijlen en tal van ongecontroleerde blunders. In deze sfeer ontmoetten BuzzFeed-lezers de schrijvers die hen de LOL’s en de WTF’s, de laken van 42 redenen waarom Nicolas Cage de grootste acteur van onze generatie is, het verhaal van een gestolen mobiele telefoon die leidde tot een wereldberoemde vriendschap in Chinaen de onvergetelijke uitleg waarom”wees een coole klootzak.”
Een nieuw begrip van massamedia kan zich dag na dag ontvouwen De startpagina van BuzzFeed.com door de jaren heen; het volledige traject is beschikbaar voor onderzoek op de Wayback Machine. Voor de lancering van BuzzFeed-nieuws in 2012 was viraliteit alles, en geen enkele overweging van smaak of algemeen belang verhinderde dat het nummer “Bristol Palin Lost Virginity While Drunk on Wine Coolers” in 2011 bovenaan de hitlijsten stond, naast een sponcon van KFC en een kale Lady Gaga die “Hair. ” tegen de senaat zeggen “stil te zitten en je mond te houden” en “Cleveland Kidnapper veroordeeld tot 1000 jaar” – goed naast “25 manieren om je paardenstaartspel te verbeteren”.
Jijhet was voorspelbaar dat deze interactieve, deelbare wereld van lijsten, recepten en quizzen serieuze onderzoeksrapportage in een opwindende nieuwe context had geplaatst. Lezers ontdekten dat mensen achter handtekeningen, die ze leuk vonden en vertrouwden, waarschijnlijk interessantere en relevantere perspectieven hadden op bijvoorbeeld de bizarre beschuldigingen van het Steele-dossierdan alles wat ze konden vinden in de hoge pagina’s van De New York Times Of De Washington Post. Voor veel jonge lezers betekent nieuws zelf nu iets anders, iets elastischer, intiemer en minder institutioneel, dankzij BuzzFeed. In een stuk klinken Naar Atlantische Oceaan Afgelopen donderdag beschreef Smith zijn toenmalig gebruik van deze nieuwe aanpak: “Ik ontdekte dat ik het politieke gesprek kon sturen door mijn lezers simpelweg te vertellen wat ik wist in gewone taal, wanneer ik het wist.”
Dus wie brengt u het nieuws – wie zou moeten breng het op jouw manier, en hoe? Naast Gawker en zijn tijdgenoten, zoals dode spin, De stoot, Splitzijde, De haarspeldEn De toast, BuzzFeed-nieuws heeft deze inmiddels vertrouwde stijl van internetverhalen geperfectioneerd, gebaseerd op de verbinding tussen journalisten en hun publiek. Maar mediamagnaten hebben zich nooit op hun gemak gevoeld bij het ontwikkelen van activa die ze niet volledig kunnen beheersen. Wanneer de ware trouw van een publicatie aan de lezers is – wanneer journalistiek in de eerste plaats een kwestie van publiek vertrouwen is en in de tweede plaats een product – zullen commerciële belangen waarschijnlijk redenen vinden waarom dit niet het geval is. duurzaamniet winstgevendhet niet langer waard om miljoenen aan kapitaal te riskeren, en zet de kibosh erop.
De ups en downs van deze demente achtbaan gingen in een stroomversnelling door de jaren heen, toen nieuwe mediabedrijven werden overspoeld met goud, krankzinnige uitbreidingsplannen begonnen, extreem duur onroerend goed verhuurden en vervolgens bijna net zo plotseling instortten, waarbij de Aeron-stoelen onderuit werden gerukt. een paar honderd of duizenden ongelukkige mediawerkers.
Er is geen tekort aan tech-triomfalisten die niet kunnen stoppen, van Peretti tot Jeff Bezos, van Elon Musk tot Marc Andreessen, en elk zal na verloop van tijd zijn eigen account hebben. De grotere vraag die is opgeworpen door de sluiting van BuzzFeed-nieuws lezers verliezen steeds vaker. Ondanks alle eigenaardigheden of zelfs tekortkomingen van BuzzFeed, was een van de dingen waar de nieuwsafdeling voor stond het verzamelen van middelen om de feiten te achterhalen en openbaar te maken. Als voormalig technisch schrijver voor BuzzFeed Charlie Warzel schreef als laatste week, “Het verzamelen van informatie, niet het creëren van inhoud, is duur en niet schaalbaar. Op zeldzame uitzonderingen na, zoals het tijdschrift dat u nu leest, is eerlijke, duidelijke en transparante journalistiek, ontworpen voor lezers in plaats van zakelijke aandeelhouders, zeldzaam. De financieringswijze moet veranderen, en radicaal.
Ppublieke en private bedrijven zijn heel verschillende dieren, onderhevig aan verschillende druk en imperatieven. Zodra een bedrijf naar de beurs gaat, moet het groei laten zien en zijn doelstellingen halen, anders wordt het geconfronteerd met een daling van de aandelenkoers die het kwetsbaar maakt voor een overname. Dus horen we keer op keer hetzelfde verhaal over hoe de eisen van aandeelhouders om winst rechtstreeks leidden tot het strippen van een mediabedrijf voor onderdelen, zoals verteld door bedrijven die er altijd voor hebben gekozen om te drinken uit de giftige kelk van de hoofdstad. Wat maakt het uit als BuzzFeed News een Pulitzer gewonnen voor zijn deken van de massale detentie van moslims in China, een Nationale Pers Stichting Prijs voor zijn onderzoek particuliere psychiatrische ziekenhuizen, een Elly voor het bekendmaken van misbruik in het kader van het Amerikaanse gastarbeidersprogramma, of a Polk-prijs voor zijn blootstelling van een rechercheur van de politie in Chicago die ten minste 51 mensen heeft aangeklaagd voor moord? Druk van aandeelhouders om de nieuwsdivisie van BuzzFeed te sluiten meer dan een jaar geleden gemeldhet veroorzaken van ontslagen en vertrekken, waaronder redactiemanagers Marc Schoofsdie nog geen twee jaar aan het roer stond.
De zaden van de achteruitgang van Buzzfeed hadden zelfs bij de opkomst duidelijk moeten zijn. Eind 2016 had het bedrijf verhoogd ten noorden van $ 265 miljoen in investeringsgeld, een cijfer waar Crunchbase nu op rekent bijna 700 miljoen dollar. Het is moeilijk om de conclusie te vermijden dat het durfkapitaalgeld dat BuzzFeed heeft gebouwd de hele tijd een luchtspiegeling najaagde, dodelijk meeliftend op ongegrond vertrouwen in de wonderbaarlijke verkeersgenererende motoren van Facebook en Google. Deze gevaarlijke afhankelijkheid van derden zou hard zijn als de algoritmen die dit verkeer aanstuurden gewijzigd aan het einde van het decennium, zoals we nu zien. In 2013, A BuzzFeed-nieuws rapport geprezen: “Facebook zorgt voor een nieuwe enorme toename van het verkeer naar uitgevers: kan Mark Zuckerberg de uitgeverijsector redden?” Drie korte jaren later, Stem zou klagen“De nieuwste algoritmewijziging van Facebook is slecht nieuws voor uitgevers”, gevolgd door ijdelheid loungeHet verslag drie jaar later, citerend Peretti na 220 ontslagen bij BuzzFeed: “Het grote probleem met Facebook is dat de meeste inkomsten van Facebook in de nieuwsfeed zitten, en dat is waar ze dat niet hoefden te doen. geen inkomsten delen.”
De toekomst van de persvrijheid is nog steeds in handen van rijke mannen als Peretti, Bezos, Zuckerberg, Musk en Andreessen, en dat laat lezers overgeleverd aan hun bereidheid om journalisten hun werk te laten doen, zoals de geschiedenis al heeft aangetoond. ons, zullen ze waarschijnlijk niet. Zoals het verdwijnen van BuzzFeed-nieuws herinnert ons er nogmaals aan dat het heel gemakkelijk is om je voor te stellen dat zulke mannen zich afvragen waarom ze nieuwsuitzendingen zouden moeten financieren die nauwelijks kostendekkend zijn en bemand zijn met het soort afvalligen dat genoeg principes heeft om door de kogel te bijten. Ze vragen zich misschien af, wie heeft dit nodig? Het antwoord is dat we dat allemaal doen.
[ad_2]