Tom Thorpe: Ex-aanvoerder van Man Utd met psychische problemen na vijf jaar afwezigheid van voetbal

Terwijl Arsenal zich voorbereidt om West Ham te ontvangen in de FA Youth Cup-finale op dinsdag, heeft een voormalige aanvoerder die de trofee won met Manchester United zijn strijd met geestelijke gezondheid geopend na een afwezigheid van vijf jaar bij de wedstrijd.

Hij vertegenwoordigde Engeland op alle jeugdniveaus en maakte deel uit van de Young Lions-ploeg won het EK Onder-17 Kampioenschap in 2010.

Maar na een aantal worstelingen op en naast het veld, werd Thorpe langzaamaan verliefd op voetbal en besloot hij een pauze in te lassen.

Dagen werden weken, weken werden maanden en maanden werden jaren. Thorpe kwam op een punt waarop hij dacht dat hij nooit meer zou spelen.

“Ik wist dat ik een verloren strijd voerde”

Nadat hij door de jeugdrangen bij United was opgeklommen, verzekerde Thorpe zich van een huurperiode bij Birmingham City in de transferperiode van januari 2014. Het was een periode ontsierd door twee vervelende enkelblessures, waarvan de eerste hem amper 14 minuten later op een brancard zag wegdragen. het begin van zijn professioneel debuut.

Hij keerde terug naar United om voor zijn plaats te vechten – en kreeg de kans die hij altijd al had gewild. Maar het was ook het moment dat, voor Thorpe, het begin van het einde betekende voor hem in zijn jeugdclub.

Thorpe’s senior debuut kwam in de Premier League winnen tegen West Ham in september 2014. Het was een korte verschijning en kwam als invaller in de 94e minuut. Het was zijn enige senior wedstrijd voor United. En het is een dag die hij zich om de verkeerde redenen herinnert.

“Toen ik terugging naar de kleedkamer, was ik dolgelukkig”, zei Thorpe. Hij herinnert zich dat manager Louis van Gaal hem op de wang sloeg en zei “graag gedaan”. Maar het gaf hem het gevoel dat hij “de kans had gegeven, in plaats van het door hard werken te verdienen”.

“Toen wist ik dat ik een verloren strijd voerde”, voegde hij eraan toe.

Thorpe werd in 2015 vrijgelaten en tekende voor Rotherham, voordat hij op huurbasis werd verhuurd aan Bradford en Bolton. Daarna stapte hij over naar de Indiase Super League-kant ATK, dat destijds werd beheerd door Teddy Sheringham.

“Achteraf gezien wilde ik er gewoon even tussenuit. Mijn plezier in voetbal was gewoon helemaal verdwenen en India was een excuus om eraan te ontsnappen”, zei hij.

Na 11 optredens keerde Thorpe terug naar huis met een herniaprobleem en na een maand zonder verbetering was een operatie nodig.

De eerste operatie ging mis, waardoor Thorpe opnieuw geopereerd moest worden. Toen kwam er weer een tegenslag. Een bizarre blessure in de sportschool terwijl hij zijn herstel versnelde, zorgde ervoor dat hij zijn elleboog brak. Hij moest opnieuw een operatie ondergaan met twee ingebrachte pinnen.

“Het was een belangrijke katalysator voor mij om erin te duiken en op een heel donkere plek te komen”, zei Thorpe.

“Het was geen prettige ervaring en het is iets dat niet alleen een enorme impact had op mijn leven, maar ook op mijn ouders. Ik weet niet wat ik zou hebben gedaan of waar ik zou zijn als het niet voor hen..

“Zelfs toen ik in hetzelfde huis woonde, waren er dagen dat ik geen woord tegen ze wilde zeggen. Ik voelde me gewoon leeg.”

Thorpe zat in een neerwaartse spiraal, maar niemand behalve zijn ouders had enig idee.

“Het was vreselijk omdat ik kon zien hoe het hen beïnvloedde en toen voelde ik me nog schuldiger”, zei hij. “Als je niet in deze situatie bent geweest, vind je geen enkele motivatie. Je voelt je gewoon leeg.”

‘Er was geen doel om terug te keren in het voetbal’

Thorpe bereikte een punt waarop hij het niet langer kon verdragen de mensen om hem heen pijn te doen. Hij nam via de Professional Footballers ‘Association contact op met Sporting Chance voor hulp en begon therapiesessies, die volgens hem enorm hielpen.

Hij had nooit gedacht dat hij nog een keer over de witte lijn zou gaan. Maar toen, na vijf jaar zonder wedstrijd, deed zich een kans voor met Macclesfield.

“In het begin was het een kwestie van ‘ik wil niet meer spelen'”, zei Thorpe. “Ik was klaar en was meer dan blij om weg te lopen. Er was nooit een periode om te zien hoe ik me beter voelde. Er was geen doel om terug te keren naar het voetbal.

“Maar er was de stress van: ‘Als ik niet ga voetballen, wat ga ik dan anders doen?’ Dat was op zich al genoeg om me ongerust te maken, ik had het geluk dat iemand uit Macclesfield contact met me opnam en van daaruit gingen de dingen naar hen toe.

Thorpe, nu 30, speelde voor de Silkmen toen ze werden gekroond tot kampioen van de Northern Premier League West – in het achtste niveau van het Engelse voetbal – maar het winnen van trofeeën staat nu niet meer voorop in zijn gedachten zoals toen.

“Ik blijf voetballen zolang ik het leuk vind”, zei hij. “Als het stopt, is het niet iets dat ik wil blijven doen. Ik leg mezelf geen druk op over waar ik heen wil. Het is mijn plezier bij Macclesfield FC dat me op de been houdt. Ik wilde weer beginnen met spelen. Ik ben daar ontspannen en gelukkig.

“Toen ik eerder speelde, gaf ik te veel om wat de verkeerde mensen dachten. Ik ben gaan beseffen dat je geestelijke gezondheid veel belangrijker is dan al het andere.”

Als u bent getroffen door de problemen die in dit artikel worden genoemd, is er informatie en ondersteuning beschikbaar. BBC-actielijn.