Schots voetbal: krijgen jonge spelers een kans om te floreren?

Slechts 18 Schotse spelers van 21 jaar en jonger aan het begin van de campagne zijn dit seizoen begonnen aan een Premiership-wedstrijd.

Dit feit is schrijnend in een competitie waar clubs hun eigen competitie moeten ontwikkelen en verkopen om te overleven, en het is het ontdekken waard. Doet het Schotse voetbal genoeg om zichzelf te ontwikkelen?

Onder de acht die aan 10 of meer wedstrijden zijn begonnen, zijn Ethan Erhahon, die St Mirren in januari verliet; Max Johnston en Steven Bradley, die pas in dezelfde maand lid werden van hun huidige clubs; en Connor Barron, die tijdens een groot deel van de campagne geblesseerd raakte.

Zelfs als we de leeftijdscategorie verhogen naar spelers van 23 jaar en jonger, zijn er nog maar 37 jonge Schotse spelers die dit seizoen in de Premiership zijn begonnen.

Volgens gegevens verzameld door CIES voetbalobservatorium, de gemiddelde leeftijd van een speler in de eredivisie is 27, wat behoort tot de top 10 Europese competities voor de hoogste gemiddelde leeftijd.

Slechts vijf topvluchten over het hele continent hebben een lager percentage minuten voor spelers die tussen de 15 en 21 jaar minimaal drie jaar bij de club hebben getraind.

Bovendien zijn landen en competities van vergelijkbare grootte, zoals Denemarken, Slowakije, Zweden, Noorwegen en Kroatië, de beste landen als het gaat om het toekennen van minuten aan spelers van clubniveau.

Wat wel duidelijk is, is dat de jonge spelers van Schotland niet genoeg speeltijd krijgen in vergelijking met hun tegenhangers uit vergelijkbare landen. Maar waarom?

Druk op managers & leiderschapscrisis?

Een van de grootste problemen is dat topclubmanagers onder enorme druk staan ​​om resultaten te leveren. Ze hebben zo weinig tijd om hun waarde te bewijzen dat velen zich wenden tot oudere ervaren spelers die, althans op papier, minder snel fouten maken.

Vaak betekent dit dat managers spelers contracteren met wie ze eerder hebben gewerkt en die ze goed kennen, in plaats van zich te wenden tot een onbewezen academiespeler.

“Er is veel druk op managers om onmiddellijk resultaten en succes te behalen”, zei Livingston-manager David Martindale. “Het zal de ontwikkeling en progressie van jonge spelers belemmeren.”

Veel clubs zijn vastbesloten om hun eigen club te ontwikkelen, maar als het moeilijk wordt, kan dat snel worden vergeten.

Dundee United is begonnen met een strategie om jeugdspelers kansen te geven in het eerste team, en vorig seizoen gaven ze thuisspelers 16 minuten.

Voormalig manager Tam Courts bereikte dit terwijl hij de club naar de vierde plaats en Europees voetbal leidde. Maar het volgende seizoen, met een wisseling van manager, waren veel van deze spelers nergens te vinden.

Andy Goldie was de academiemanager van United voordat hij afgelopen zomer naar Swansea City kwam.

“Ik denk niet dat het een exacte match is, maar dat zijn ze wel [United] nu aan de onderkant van de competitie en deze jonge spelers hebben niet dezelfde kansen”, zei hij.

“Dus wat is er veranderd? Ik denk dat het dat gebrek aan leiderschap van het hoogste niveau is. Ze moeten ervoor zorgen dat de strategie door de hele club wordt doorgegeven aan de sportief directeur en aan de hoofdcoach van het eerste elftal om de jonge spelers een kans te geven.” mogelijkheid.”

Is talentdrainage een probleem?

Veel clubs zullen wijzen op het feit dat hun beste jongeren worden gepocheerd door de Premier League en andere grote Europese clubs tegen de tijd dat ze zelfs maar 18 zijn geworden.

Winger Ben Doak verhuisde op 16-jarige leeftijd van Celtic naar Liverpool, terwijl Rangers-spits Rory Wilson ervoor koos om op dezelfde leeftijd naar Aston Villa te gaan.

Charlie MacArthur vertrok op 17-jarige leeftijd van Kilmarnock naar Newcastle, Kerr Smith van United voegde zich ook bij Villa en St Mirren’s Dylan Reid tekende in januari voor Crystal Palace.

Veel clubs zullen een verhaal als dit te vertellen hebben, nu de jacht van Engelse clubs op jonge Schotse spelers na de Brexit intenser werd, waardoor het moeilijker werd om in het buitenland te vinden. Dit vormt een uitdaging.

“Deze spelers zouden blijven als ze normaal voetbal in het eerste elftal speelden”, zei Goldie.

“Ben Doak heeft waarschijnlijk meer wedstrijden gespeeld voor Liverpool, dat vorig seizoen tweede werd in de Champions League, dan de overgrote meerderheid van de Schotse Premiership-spelers van zijn leeftijd, wat ongelooflijk is.

Een van de problemen is dat Schotse spelers na het Under-18-niveau geen normale manier hebben om games te spelen.

Een verwaterde reservecompetitie wordt al waardeloos geacht door Celtic, Rangers, Hearts en Aberdeen, die niet meedoen. De top drie heeft in plaats daarvan B-teams in de Lowland League.

Leningen kunnen een effectieve optie zijn voor clubs om spelers een voorproefje te geven van de actie van het eerste elftal en om de kloof te dichten. Maar dit is niet geschikt voor alle spelers en clubs verliezen een deel van de controle over de ontwikkeling van spelers.

Rangers B-teamcoach David McCallum was duidelijk over de uitdaging.

“Het gat tussen de academie en het eerste team is te groot”, zei hij. “Het voetbal van het reserveteam is anders dan vroeger. Je hebt niet altijd de seniorspelers die naar beneden komen en het de intense omgeving maken die je wilt.

“We zullen nooit kunnen repliceren wat de ervaring van het eerste elftal is. De sprong is enorm.”

Rangers en anderen geloven dat het B-teammodel kan helpen de kloof te overbruggen, maar geloven dat het moet komen met de mogelijkheid om op een hoger niveau te spelen dan de Lowland League.

Het is enorm controversieel in Schotland, omdat kleinere clubs begrijpelijkerwijs het gevoel hebben dat het hun bestaan ​​als competitieve club verwatert.

projecten voor een nieuw congrescentrum met de B-ploegen eronder lijkt de Ligue 2 in de koelcel te zijn gezet, dus de status quo blijft voorlopig bestaan.

De Colt-kanten zijn geenszins een wondermiddel, aangezien er altijd een pad moet zijn tussen een B-kant en het eerste team, ongeacht het niveau dat ze spelen. Dit vraagt ​​een blijvende inzet van de clubs.

Dus wat is de toekomst?

Er wordt veel geweldig werk verzet in de Schotse voetbalacademies. Het prestatieschoolprogramma van de Schotse FA – dat voetbalontwikkeling combineert met opvoeding van kinderen – werpt zijn vruchten af.

Billy Gilmour, Nathan Patterson en Calvin Ramsay zijn voorbeelden van mensen die dit programma hebben doorlopen en zich hebben aangesloten bij het seniorenteam van Schotland, dat op zijn sterkst is in 20 jaar.

Schotse spelers doen het goed in de Premier League en zelfs, opmerkelijk genoeg, in de Italiaanse Serie A. Er zijn genoeg redenen om positief te zijn.

Goldie waarschuwt echter voor zelfgenoegzaamheid en beschrijft de beslissing van de Schotse FA om Malky Mackay in 2020 niet rechtstreeks te vervangen als performance director als “ongelooflijk”.

“Schotse voetbal heeft een echt probleem met leiderschap op het hoogste niveau,” voegde hij eraan toe. “Door de hele vereniging en ook de clubs.”

Toen Goldie bij Tannadice was, beoordeelde de club de gemiddelde leeftijd. Landen als Kroatië en Portugal gaven spelers uit de jeugdopleiding minuten. Ze vonden het rond 17.00 uur.

Uiteindelijk moeten Schotse spelers meer spelen. En dat vraagt ​​om een ​​cultuuromslag van clubs, besturen en fans.

‘De jongens moeten het verdienen,’ voegde Goldie eraan toe. “We zien de dingen achter de schermen niet en hoe ze trainen in vergelijking met andere spelers, dat waardeer ik volledig.

“Maar als je een sterke, robuuste strategie hebt voor de hele club, moet een deel daarvan geduld zijn en moet je bereid zijn om jonge spelers een plek in het team te geven.

“Totdat de clubs dat doen, zullen de spelers naar het zuiden blijven gaan. Omdat ze een veel beter speelschema kunnen krijgen in de Onder-21’s, en veel van hen zullen een betere kans hebben om eerder in het eerste elftal te voetballen. een hoger niveau… ook.”