[ad_1]
Afbeelding:
Andriy Onufriyenko via Getty Images
ABSTRACT analyseert verbluffend wetenschappelijk onderzoek, toekomstige technologieën, nieuwe ontdekkingen en grote doorbraken.
We hebben allemaal vreemde verhalen gehoord van mensen die bijna omkwamen maar het overleefden om het verhaal te vertellen van de vreemde visioenen en emoties die ze ervoeren toen ze bijna dood waren. Nu wetenschappers een verhoogde energieactiviteit in de hersenen van stervende patiënten hebben waargenomen, een bevinding die onthult dat onze hersenen actief kunnen zijn, zelfs als ons hart stopt met kloppen, meldt een nieuwe studie.
De bevindingen dagen een lang gekoesterde veronderstelling uit dat hersenen niet meer functioneren wanneer ze zuurstof verliezen tijdens een hartstilstand, en zouden mogelijk een nieuw venster kunnen openen naar de vreemde verschijnselen die ermee gepaard gaan met bijna-doodervaringen (BDE).
Jimo Borjigin, universitair hoofddocent neurologie aan de Universiteit van Michigan, is al sinds zij geïnteresseerd in deze vragen eerste activiteitspieken waargenomen in de hersenen van tien jaar geleden overleden ratten. Surges bestaan uit gammagolven, de snelste oscillaties in de hersenen, die worden geassocieerd met bewuste waarnemingen, lucide dromen en hallucinaties.
Nu hebben Borjigin en zijn collega’s vergelijkbare gamma-activiteit gevonden in de hersenen van patiënten die in het ziekenhuis stierven terwijl ze werden gecontroleerd door elektro-encefalogram (EEG) -sensoren, die neurale activiteit registreren. De onderzoekers keken naar de EEG-waarden van een kleine steekproef van vier niet-reagerende patiënten die met toestemming van hun familie van het leven waren gehaald. Tijdens een hartstilstand ervoeren twee van de mensen complexe gamma-activiteit in een “hete zone” van de hersenen die essentieel is voor bewuste verwerking.
De nieuwe waarnemingen “tonen aan dat de toename in vermogen en gamma-connectiviteit die wordt waargenomen in diermodellen van hartstilstand, bij sommige patiënten tijdens het stervensproces kan worden waargenomen”, aldus een studie gepubliceerd op maandag In Procedures van de National Academy of Sciences. De bevindingen kunnen ook helpen bij het verklaren van bijna-doodervaringen, die de studie beschrijft als “een biologische paradox die ons fundamentele begrip van het stervende brein, waarvan algemeen wordt aangenomen dat het niet-functioneel is” tijdens de dood op de proef stelt.
“Het stervende brein werd als inactief beschouwd; ons onderzoek toonde het tegendeel aan,” zei Borjigin, de hoofdauteur van het onderzoek, in een e-mail aan Motherboard. “De vondst van georganiseerde en gelabelde gamma-activiteiten in de stervende hersenen suggereert dat BDE het product is van stervende hersenen, die worden geactiveerd bij overlijden.”
“Wat mij betreft, kan onze studie net zo goed zijn als ooit in het vinden van neurale handtekeningen van bijna-doodbewustzijn”, voegde ze eraan toe. Het “enige dat beter is dan dat, is dat patiënten overleven om het verhaal te vertellen dat correleert met gedetecteerde neurale handtekeningen.”
Het is onmogelijk om te weten wat de patiënten voelden als gevolg van de verhoogde activiteit in hun hersenen, hoewel Borjigin zei dat de gegevens een subjectieve ervaring suggereren die visuele of auditieve dimensies kan omvatten. Op deze manier kan het onderzoek een empirische tegenhanger zijn geweest van rapporten over bijna-doodervaringen, die vaak opvallend vergelijkbare verschijnselen bevatten, zoals de aanwezigheid van licht, of een gevoel van levitatie, of een haspel van herinneringen.
De studie maakt deel uit van een recente onderzoeksgolf die ons typische idee van de dood bemoeilijkt. Een recente studie bewaakte de vitale functies van meer dan 600 mensen op het moment van hun overlijden en vond bewijs van hartactiviteit minuten nadat een patiënt flauwviel. De onderzoekers zeiden echter dat de waargenomen activiteit de hersenfunctie niet zou ondersteunen.
Verder onderzoek zal nodig zijn om een verband te leggen tussen sterfte en gamma-activiteit in de hersenen, mede omdat het onderzoek is gebaseerd op een kleine steekproef, waardoor het moeilijk is om bredere conclusies te trekken. Het is ook nog niet duidelijk waarom slechts twee van de vier patiënten gamma-activiteit ervoeren tijdens het overlijden. Beide mensen hadden een voorgeschiedenis van epileptische aanvallen, wat de resultaten zou kunnen verklaren, hoewel geen van beide patiënten een aanval had in het uur voor overlijden.
Gezien haar werk in diermodellen, was Borjigin niet verrast dat het stervende menselijke brein ook een golf van activiteit kon ervaren. De hersengolfpatronen en intensiteit bevatten echter onverwachte details die in toekomstig onderzoek moeten worden onderzocht. Stervende rattenhersenen waren bijvoorbeeld actief in alle EEG-kanalen, terwijl menselijke hersenen actief waren op specifieke frequenties.
“Gamma-activering bij stervende patiënten werd slechts bij twee patiënten gedetecteerd; dit moet bij meer patiënten worden bevestigd, “zei Borjigin. “De activeringspatronen verschilden zelfs tussen de twee patiënten; betekent dit dat de twee patiënten intern enigszins verschillende subjectieve ervaringen hadden in hun laatste momenten? Welke exacte kenmerken van het EEG correleren met ‘licht zien’ of ‘familieleden zien’, ‘uit het lichaam treden’ of ‘het leven onderzoeken’? Hoe worden deze potentiële zintuiglijke waarnemingen in de hersenen gecodeerd om ze later terug te roepen als ze overleven? Dit zijn allemaal onopgeloste vragen die verdere studie en financiële steun vereisen.”
Om deze puzzels op te lossen, zijn Borjigin en zijn collega’s van plan meer observaties van stervende hersenen te verzamelen, die kunnen helpen de onderliggende betekenis van deze gammagolven bloot te leggen. Deze onderzoekslijn zou licht kunnen werpen op de diep mysterieuze verschijnselen van bijna-doodervaringen, die een wijdverbreide fascinatie hebben veroorzaakt bij experts en het publiek.
“Wat me het meest opwindt, is het testen van de rol van de hersenen bij hartstilstand uit deze studies,” zei Borjigin. “Onze gegevens laten zien dat de stervende hersenen verre van hypoactief zijn. Dus waarom zouden stervende hersenen worden geactiveerd? Wat is de functie van hersenactivatie als de dood nadert?”
“Het produceren van een interne staat van bewustzijn (BDE) kan niet de enige functie zijn als overleven echt op het spel staat”, concludeerde ze. “Veel van mijn toekomstige onderzoek zal zich richten op de rol van de hersenen bij hartstilstand, inclusief geheim bewustzijn.”
[ad_2]