[ad_1]

Vorige week waren de ogen van de sportwereld gericht op Baltimore, waardoor de NBA- en NHL-play-offs en zelfs de NFL Draft werden stopgezet. Er is eindelijk nieuws over de toekomst van Lamar Jackson, de quarterback van de Ravens’ MVP Quicksilver. Na twee jaar telenovela na een onderhandeling sloten Jackson en het team een ​​deal – en de cijfers klinken als een slechte eis van Dr. Ransom: $ 260 miljoen over vijf jaar, met $ 185 miljoen gegarandeerd. Jackson wordt volgend seizoen de best betaalde speler van de NFL.

Men kan zich afvragen of iemand zoveel geld moet betalen om “een spel te spelen”. Maar professionele sporten, vooral voetbal, zijn niet zomaar een spel, de NFL, om het maar eens te parafraseren De Peetvader IIOosten groter dan Amerikaans staal. Stel je voor dat Dagobert Duck in gouden munten duikt of dat meneer Burns en Smithers een geld strijd, en je kunt je voorstellen hoe de eigenaar van Dallas Cowboys, Jerry Jones, zijn weekenden doorbrengt. Comme le dit une vieille expression dans la ligue : “Être propriétaire d’une franchise NFL, c’est comme être barman pendant les vacances de printemps. Vous n’avez pas besoin d’être bon dans ce domaine pour gagner des tonnes d’ zilver.

De NFL is niet alleen de populairste sportcompetitie van het land; het wint met regelmaat Nielsen-kijkcijfers, en het is de tv waar mensen daadwerkelijk naar zullen kijken tijdens reclamespots. Aangezien de resulterende miljarden dollars gelijkmatig over de franchises worden verdeeld, zijn de teams aanzienlijk in waarde gestegen. Dat is de reden waarom voormalig Browns and Ravens-franchise-eigenaar Art Modell zijn eigenaar-broers “28 kapitalisten die zich gedragen als socialisten” noemde. Zeker, het is socialisme voor hen, hersenbeschadiging, onbeveiligde contracten en een blessurepercentage van 100% voor de spelers. Socialisme voor de bazen, woest individualisme voor de anderen.

Het beste voorbeeld van mislukte miljardairs in de NFL is natuurlijk Daniel Snyder, die na 24 jaar wanbeheer gedwongen wordt de Washington Commanders te verkopen en dat zal doen voor meer dan $6 miljard. Hij kocht het team in 1999 met een investering van $ 800 miljoen. Geen slechte comeback voor de meest walgelijke franchise-eigenaar in alle sporten. (Als ik alle ontelbare zonden van Snyder zou opsommen, zou dit artikel lezen als een boek van James Michener.) Voor Snyder eindigt het in een platina parachute, want voor deze meedogenloze, enorm rijke competitie is het een afrondingsfout.

De Ravens hebben altijd geld gehad. De enige vraag was hoeveel ze moesten geven en hoeveel kraaien ze moesten eten. Het was geen kwestie van geld. Het was een kwestie van macht. Het gaat erom of, om Jim Brown te parafraseren, gladiatoren ooit een stuk van het Colosseum kunnen bezitten.

De Ravens, duidelijk in een poging Jackson te verleiden om op zijn plaats te blijven, wisselden dit laagseizoen van team. Ze huurden een nieuwe pass-first offensieve coördinator in en contracteerden een gevaarlijkere groep ontvangers. Door te weigeren toe te geven, heeft Jackson dit team gevormd om aan te sluiten bij het type speler dat hij wil zijn en het soort overtreding dat hij wil uitvoeren. Het gaat over een atleet die, in een daad van zelfbeschikking, zijn lot in handen heeft genomen. En in de autocratische NFL gebeurt dat niet vaak.

Deze opstandige geest kwam ook tot uiting in zijn aandrang, ondanks veel spot, om zijn moeder als agent te gebruiken, een zet die ervoor zorgde dat de NFL-media op zoek gingen naar de ruikende zouten en Alka-Seltzer-agenten. Nu, zelfs zonder dat Jerry Maguire de leiding heeft, zal Lamar meer van zijn geld, zoals hij het uitdrukte, ‘in de familie’ houden. De enige tekortkoming was dat al dat geld niet gegarandeerd was. Die dag zal komen, maar niet vandaag.

Jackson won deze strijd: een David tegen een leger van Goliaths; een David tegen NFL-eigenaren die openlijk overeenkwamen om de voormalige MVP niet eens een contract aan te bieden uit angst dat ze de invloed van de Ravens zouden schaden. Tegen dit alles hield hij voet bij stuk. Hij is nu het gezicht van het team en in veel opzichten het gezicht van de stad. Een quarterback zijn is een leider zijn, en er bestaat geen twijfel over wie de leider is in de kleedkamer van de Baltimore Ravens. Op de moeilijkste momenten van deze onderhandeling waren de acteurs universeel in hun steun. Vergis je niet: dit soort overwinning voor een zwarte quarterback – een groep die historisch wordt ontkend, belachelijk gemaakt en gekleineerd – wordt opgemerkt buiten Maryland.

In Baltimore is Lamar meer dan ‘slechts een atleet’. En nu is die legende nog helderder. Hij keert terug naar Charm City met een contract op zak, als iemand die met al zijn geld en macht naar de NFL heeft gekeken en de miljardairs heeft laten knipogen.



[ad_2]